Kur'an-ı Kerim'de Hz. Davud (a.s.)

Bismillahirrahmanirrahim

Enbiyâ Sûresi
80 Bir de Davud'a, sizin için, zırh yapma sanatını
öğrettik ki, savaşlarınızda sizi korusun. Şimdi siz şükrediyor musunuz? 

Sâd Sûresi
18,19 Kendisiyle birlikte tesbih etsinler diye biz, dağları
ve toplanıp gelen kuşları Dâvûd'un emrine verdik. Onların her biri Allah'a
yönelmişlerdi. 

Sâd Sûresi
20 Biz Davud'un mülkünü güçlendirdik, ona hikmet ve hakla
batılı ayıran söz (hüküm verme) yeteneği verdik. 

Kur'an-ı Kerim'de Hz. Davud (a.s.) dan 16 yerde ismen bahsediliyor..

Nisa 163 ve İsrai 55'te "ve ateyna davude zebura" aynen tekrar ediliyor.
Peygamberler zikredilirken ardından Hz. Davud (a.s.) a Zebur'un verildiği
söyleniyor.

Nisa 163: Biz, Nûh'a ve ondan sonra gelen peygamberlere vahyettiğimiz gibi, sana da vahyettik. İbrahim'e, İsmail'e, İshak'a, Yakub'a, torunlarına, İsa'ya, Eyyüb'e, Yûnus'a, Hârûn'a ve Süleyman'a da vahyetmiştik. Davûd'a da Zebûr vermiştik.
İnna evhayna ileyke kema evhayna ila nuhıv ven nebiyyıne mim ba'dih ve evhayna ila ibrahıme ve ismaıyle ve ishaka ve
ya'kube vel esbatı ve ıysa ve eyyube ve yunüse ve harune ve süleyman ve ateyna davude zebura

İsra 55: Hem Rabbin göklerde ve yerde kim varsa daha iyi bilir. Andolsun, peygamberlerin bir kısmını bir kısmına üstün kıldık. Dâvûd'a da Zebûr'u verdik.
Ve rabbüke a'lemü bi men fis semavati vel ard ve le kad faddalna ba'dan nebiyyıne ala ba'dıv ve ateyna davude zebura

 Sad 17: Ey Muhammed! Onların söylediklerine karşı sabret. Güçlü kulumuz Dâvûd'u hatırla. O, Allah'a çok yönelen bir kimse idi.
Isbir ala ma yekulune veskür abdena davude zel eyd innehu evvab

Sad 30: Dâvûd'a Süleyman'ı bağışladık. O ne güzel kuldu! Şüphesiz O, Allah'a çok yönelen bir kimse idi. 
Ve vehebna li davude süleyman nı'mel abdinnehu evvab

1-
Bakara Sûresi
251 Derken, Allah'ın izniyle onları
bozguna uğrattılar. Davud, Câlût'u öldürdü. Allah, ona (Davud'a) hükümdarlık ve
hikmet verdi ve ona dilediğini öğretti. Eğer Allah'ın; insanların bir kısmıyla
diğerlerini savması olmasaydı, yeryüzü bozulurdu. Ancak Allah, bütün âlemlere
karşı lütuf sahibidir. 

2-

Nisâ Sûresi
163 Biz, Nûh'a ve ondan sonra gelen peygamberlere
vahyettiğimiz gibi, sana da vahyettik. İbrahim'e, İsmail'e, İshak'a, Yakub'a,
torunlarına, İsa'ya, Eyyüb'e, Yûnus'a, Hârûn'a ve Süleyman'a da vahyetmiştik.
Davûd'a da Zebûr vermiştik.

3-

Mâide Sûresi
78 İsrailoğullarından inkâr edenler, Davud ve Meryem oğlu
İsa diliyle lânetlendi. Bu, onların isyan etmeleri ve hadlerini aşıyor
olmalarından ötürüydü. 

4-

En’âm Sûresi
84 Biz ona İshak'ı ve Yakub'u armağan ettik. Hepsini
hidayete erdirdik. Daha önce Nûh'u da hidayete erdirmiştik. Zürriyetinden
Dâvud'u, Süleyman'ı, Eyyub'u, Yûsuf'u, Mûsâ'yı ve Hârûn'u da. İyilik yapanları
işte böyle mükâfatlandırırız. 

5-

İsrâ Sûresi
55 Hem Rabbin göklerde ve yerde kim varsa daha iyi bilir.
Andolsun, peygamberlerin bir kısmını bir kısmına üstün kıldık. Dâvûd'a da
Zebûr'u verdik. 

6-

Enbiyâ Sûresi
78 Dâvûd ile Süleyman'ı da hatırla. Hani bir ekin tarlası
hakkında hüküm veriyorlardı. Çünkü halkın koyunları o ekine girmişti. Biz de
hükümlerine şahit olmuştuk. 

7-

Enbiyâ Sûresi
79 Biz hüküm vermeyi Süleyman'a kavratmıştık. Zaten her
birine hükümranlık ve ilim vermiştik. Dâvûd ile birlikte, Allah'ı tespih
etmeleri için dağları ve kuşları onun emrine verdik. Bunları yapan biz
idik. 

8-

Neml Sûresi
15 Andolsun! Biz Dâvûd'a ve Süleyman'a ilim verdik. Onlar,
"Hamd, bizi mü'min kullarının birçoğundan üstün kılan Allah'a mahsustur"
dediler. 

9-

Neml Sûresi
16 Süleyman, Dâvûd'a varis oldu ve, "Ey insanlar, bize kuş
dili öğretildi ve bize her şey verildi. Şüphesiz bu, apaçık bir lütuftur"
dedi. 

10-

Sebe' Sûresi
10,11 Andolsun, Davud'a tarafımızdan bir lütuf verdik. "Ey
dağlar! Kuşların eşliğinde onunla birlikte tespih edin" dedik ve "(Bütün vücudu
örtecek) zırhlar yap, işçilikte de ölçüyü tuttur diye demiri ona yumuşattık.
"Salih amel işleyin. Çünkü ben sizin yaptıklarınızı görürüm" diye
vahyettik. 

11-

Sebe' Sûresi
13 Cinler, Süleyman için dilediği biçimde kaleler,
heykeller, havuz gibi çanaklar ve sabit kazanlar yapıyorlardı. Ey Davûd ailesi,
şükredin! Kullarımdan şükredenler pek azdır. 

12-

Sâd Sûresi
17 Ey Muhammed! Onların söylediklerine karşı sabret. Güçlü
kulumuz Dâvûd'u hatırla. O, Allah'a çok yönelen bir kimse idi. 

13-

Sâd Sûresi
22 Hani Dâvûd'un yanına girmişlerdi de Dâvûd onlardan
korkmuştu. Onlar, "Korkma! Biz, iki davacı grubuz. Birimiz diğerine haksızlık
etmiştir. Aramızda adaletle hükmet. Zulmetme ve bizi hak yola ilet"
dediler. 

14-

Sâd Sûresi
24 Davud dedi ki: "Andolsun, senin koyununu kendi koyunlarına
katmak istemek suretiyle sana zulmetmiştir. Esasen ortakların pek çoğu birbirine
haksızlık eder. Ancak iman edip salih ameller işleyenler başka. Onlar da pek
azdır." Dâvûd, bizim kendisini imtihan ettiğimizi anladı. Derken Rabbinden
bağışlama diledi, eğilerek secdeye kapandı ve Allah'a yöneldi. 

15-

Sâd Sûresi
26 Ona dedik ki: "Ey Dâvûd! Gerçekten biz seni yeryüzünde
halife yaptık. İnsanlar arasında hak ile hüküm ver. Nefis arzusuna uyma, yoksa
seni Allah'ın yolundan saptırır. Allah'ın yolundan sapanlar için hesap gününü
unutmaları sebebiyle şiddetli bir azap vardır." 

16-

Sâd Sûresi
30 Dâvûd'a Süleyman'ı bağışladık. O ne güzel kuldu! Şüphesiz
o, Allah'a çok yönelen bir kimse idi.